szczękać

Wielki słownik ortograficzny PWN*

szczękać -am, -ają
szczęka -ęce, -ękę; szczęk

Słownik języka polskiego PWN*

szczęknąćszczękać
1. «o uderzających o siebie twardych przedmiotach: wydać szczęk»
2. «uderzając twardymi przedmiotami jeden o drugi, spowodować szczęk»
szczęka
1. «kość czaszki, w której osadzone są zęby»
2. pot. «uliczny, przenośny stragan»
3. «uchwyt w imadłach, cęgach itp.»
4. «metalowa część wiązania nart przytrzymująca przód buta»
5. «u bezkręgowców, zwłaszcza u stawonogów: narząd gębowy»

• szczękowy
sztuczna szczęka «proteza zastępująca naturalne uzębienie»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego