szczepić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

szczepić -pię, -pią; -p•cie
szczep -pu, -pie; -pów
szczepienie; -pień

Słownik języka polskiego PWN*

szczepić
1. «wprowadzać do organizmu ludzkiego lub zwierzęcego szczepionkę w celu sztucznego uodpornienia go na chorobę zakaźną»
2. «uszlachetniać drzewa i krzewy przez połączenie pędu lub oczka odmiany szlachetnej z podkładką»
szczepić się «poddawać się szczepieniu»
szczep
1. «mała grupa etniczna mająca wspólny język, wspólne obyczaje itp.»
2. «zespół drużyn harcerskich działających na jednym terenie, zwykle w jednej szkole»
3. biol. «grupa gatunków wywodzących się od jednego przodka i przekształcających się na drodze ewolucji»
4. «w bakteriologii: grupa drobnoustrojów danego gatunku o charakterystycznych cechach»
5. «młode drzewko lub krzew otrzymane w wyniku zaszczepienia pędu lub oczka odmiany szlachetnej na podkładce»

• szczepowy

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego