tłumić

Wielki słownik ortograficzny PWN

tłumić -mię, -mią; -m•my, -m•cie
tłum -mu, -mie; -mów
tłum. (= tłumacz, tłumaczenie) a. tł.

Słownik języka polskiego PWN

tłumić
1. «używając różnych środków, gasić ogień»
2. «zmniejszać siłę lub intensywność czegoś»
3. «przyciszać, głuszyć»
4. «opanowywać jakiś odruch»
5. «hamować, opanowywać coś»
tłum I
1. «bardzo duża liczba ludzi zgromadzonych w jakimś miejscu»
2. lekcew. «masy, motłoch, pospólstwo»
tłum II «mnóstwo»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego

tłumić
tłum
tłumienie

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „tłumić” w Zasadach Pisowni

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „tłumić” w Poradni Językowej PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „tłumić” w Encyklopedii PWN

Synonimy

tłumić (ogień)
tłumić (drgania)
tłumić (odgłosy)
tłumić (gniew, kaszel, konflikty)
tłumić (powstanie)
tłumić w zarodku
tłum (zbiorowisko ludzkie)
tłum (pospólstwo)

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego