taranowy
Słownik języka polskiego PWN*
taran
• taranowy
1. «belka zakończona żelazną głowicą, służąca w starożytności i w średniowieczu do burzenia murów i bram»
2. «zaostrzona belka, wystająca z dziobu okrętu, lub ostro zakończony dziób, służące do łamania wioseł oraz przebijania burt nieprzyjacielskich okrętów»
3. pot. «duży, rozpędzony przedmiot, który uderza w coś»
• taranowy
Zagraj z nami!
