tarczkowy

Słownik języka polskiego PWN*

tarczka
1. zdr. od tarcza.
2. «część zarodka nasienia roślin»
3. «kawałek kory ściętej razem z pączkiem w celu przeszczepienia go z drzewa szlachetnego na pęd dziczki»
4. «cienka, rogowa płytka kostna albo szeregi zachodzących na siebie takich płytek, pokrywające powierzchnię ciała niektórych zwierząt»

• tarczkowy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego