tenor

Wielki słownik ortograficzny PWN*

tenor (śpiewak) -ra, B.= D., -rze; -rzy, -rów
tenor (głos) -ru, B.= M., -rze; -ry, -rów

Słownik języka polskiego PWN*

tenor I
1. «najwyższy głos męski; też: śpiewak o takim głosie»
2. «instrument muzyczny o skali zbliżonej do tego głosu»
3. «główny głos utworu w wielogłosowej muzyce średniowiecznej, do którego dokomponowywano inne głosy»

• tenorowy • tenorek
tenor II «treść jakiegoś dokumentu, jakiejś rozmowy itp.»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego