testament-
Wielki słownik ortograficzny PWN*
testament -n•tu, -n•cie; -n•tów: testament rodziców, ale: Stary Testament, Nowy Testament (części Biblii)
Nowy Testament Nowego Testamen•tu, Nowym Testamen•cie (skróty: NT, N.T.)
Stary Testament Starego Testamen•tu, Starym Testamen•cie (skróty: ST, S.T.)
Słownik języka polskiego PWN*
testament
• testamentowy, testamentalny
1. «akt prawny, w którym spadkodawca rozporządza majątkiem na wypadek swej śmierci»
2. «dzieło zawierające przesłanie artysty dla potomnych»
• testamentowy, testamentalny
Nowy Testament «zbiór ksiąg religijnych powstałych między połową I a połową II w. n.e., stanowiący część Biblii»
• nowotestamentowy, nowotestamentalny
• nowotestamentowy, nowotestamentalny
Stary Testament «zbiór ksiąg religijnych powstałych między XI a III w. p.n.e., stanowiący część Biblii»
• starotestamentowy, starotestamentalny
• starotestamentowy, starotestamentalny
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
