toń

Wielki słownik ortograficzny PWN*

toń toni; tonie, toń•mi
tonąć -nę, -niesz, -ną; toń•cie; -nął, -nęła, -nęli

Słownik języka polskiego PWN*

toń
1. «głębia, głębina»
2. «część jeziora będąca rejonem połowów ryb narzędziami ciągnionymi»
tonący «osoba, która tonie»
• tonąca
tonąć
1. «topić się»
2. «iść na dno»
3. «zagłębiać się w czymś»
4. «przestawać być widzianym, słyszanym»
5. «o jakiejś przestrzeni: być pełnym czegoś»
6. «dawać się owładnąć czemuś całkowicie»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego