topenanta

Wielki słownik ortograficzny PWN*

topenan•ta -n•cie, -n•tę; -nt a. topenant
topenant -n•tu, -n•cie; -n•tów a. topenanta

Słownik języka polskiego PWN*

topenanta, topenant żegl. «lina podtrzymująca noki bomu lub rei na odpowiedniej wysokości»
• topenantowy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego