tramp

Wielki słownik ortograficzny PWN*

tramp (wędrowiec) -m•pa, B.= D., -m•pie; te -m•py, ci -m•powie, -m•pów
tramp (statek) -m•pa, B.= M., -m•pie; -m•py, -m•pów

Słownik języka polskiego PWN*

tramp
1. «wędrowiec, włóczykij, obieżyświat»
2. «statek towarowy odbywający nieregularne rejsy do różnych portów»

• trampowy, trampowski

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego