triumfujący

Wielki słownik ortograficzny PWN*

trium•fować -fuję, -fują a. tryumfować

Słownik języka polskiego PWN*

triumfujący, tryumfujący «wyrażający dumę, radość z odniesionego zwycięstwa, sukcesu»
• triumfująco, tryumfująco
triumf, tryumf
1. «wspaniałe zwycięstwo nad przeciwnikiem»
2. «wielki sukces w jakiejś dziedzinie»
3. «radość i satysfakcja z odniesionego zwycięstwa lub sukcesu»
4. «zwycięstwo jakichś idei lub wartości nad innymi ideami lub wartościami»
5. «w starożytnym Rzymie: uroczysty wjazd zwycięskiego wodza do stolicy»

• triumfalny, tryumfalny • triumfalnie, tryumfalnie • triumfator, tryumfator • triumfatorka, tryumfatorka • triumfować, tryumfować
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego