trybem

Wielki słownik ortograficzny PWN*

tryb -bu, -bie; -bów
tryb. (= trybunał, trybunalski)

Słownik języka polskiego PWN*

tryb
1. «procedura»
2. «obracające się koło o zębatym brzegu, będące częścią niektórych mechanizmów»
3. «kategoria gramatyczna służąca do wyrażenia za pomocą form czasownika stosunku osoby mówiącej do treści zdania»
4. «durowa lub molowa odmiana każdej tonacji, skali, gamy lub każdego akordu»

• trybowy
tryby «system organizacji czegoś lub mechanizm pewnych działań, w którym ktoś musi żyć i działać według narzuconych mu zasad»
tryb doraźny (sądzenia), tryb postępowania doraźnego «postępowanie sądowe polegające na uproszczeniu procedury oraz natychmiastowym wydaniu i wykonaniu wyroku z wyłączeniem środków odwoławczych»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego