tulić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

tulić -lę, -lą; -l•cie
tul (pierwiastek chem.; symbol: Tm) -lu
tulenie

Słownik języka polskiego PWN*

tulić
1. «trzymać w objęciach, w uścisku»
2. «zbliżać, przykładać do czegoś»
3. «zwijać, kulić, podginać jakąś część ciała»
4. «o kwiecie: zamykać płatki»
tulić się
1. «pieszczotliwie przyciskać się do kogoś lub czegoś»
2. «zbliżać się do czegoś, zwykle szukając schronienia»
tul «pierwiastek chemiczny, miękki, srebrzystobiały metal»
• tulowy

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

tulić
tul
tulenie

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „tulić” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „tulić” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „tulić” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego