tuman

Wielki słownik ortograficzny PWN*

tuman (głupiec) -na, B.= D., -nie; te -ny, -nów
tuman (kłąb czegoś lotnego) -nu, B.= M., -nie; -ny, -nów

Słownik języka polskiego PWN*

tuman
1. «kłąb czegoś sypkiego lub lotnego, unoszący się w powietrzu»
2. pot. «obraźliwie o osobie nieinteligentnej lub mało zdolnej»
3. «obłok gęstej mgły lub oparów»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego