tynktura
Wielki słownik ortograficzny PWN*
tyn•ktura -urze, -urę; -ur
Słownik języka polskiego PWN*
tynktura
1. «lecznicza nalewka na substancjach roślinnych lub zwierzęcych»
2. «barwa używana przy pokrywaniu pól i godeł w herbach»