typek

Wielki słownik ortograficzny PWN*

typek -p•ka, -p•kiem; -p•ki, -p•ków

Słownik języka polskiego PWN*

typ
1. «wzór, któremu odpowiada pewna seria przedmiotów, ludzi, zjawisk itp.»
2. «osoba skupiająca w sobie charakterystyczne cechy ludzi pewnej kategorii»
3. pot. «osobnik, indywiduum»
4. «sportowiec, koń, drużyna itp. przewidziane przez kogoś na zwycięzcę lub wynik czegoś»
5. «charakterystyczna budowa, fizjonomia człowieka związana z jego rasą, przynależnością etniczną; też: osoba mająca taką budowę, fizjonomię»
6. «postać literacka mająca cechy ponadindywidualne, właściwe jakiejś grupie ludzi lub tradycyjnie powtarzanemu wzorowi bohatera literackiego»
7. «jednostka klasyfikacyjna w systematyce roślin i zwierząt»
8. «jednostka klasyfikacyjna obejmująca osobniki o wyrazistych cechach psychicznych lub psychicznych i fizycznych; też: osobnik o takich cechach»

• typek

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego