uciekać

Słownik języka polskiego PWN*

uciecuciekać
1. «oddalić się szybko z jakiegoś miejsca, aby uniknąć niebezpieczeństwa, kłopotów lub nieprzyjemności»
2. «uwolnić się od kogoś lub wydostać się skądś»
3. «zająć się czymś intensywnie, aby zapomnieć o swoich problemach»
4. «postarać się nie mieć nic wspólnego z kimś, z czymś»
5. «szybko zniknąć sprzed oczu, stać się niewidocznym»
6. «o czasie lub zjawiskach trwających w czasie: minąć bardzo szybko»
7. «o płynach, gazach itp.; wydostać się z czegoś»
8. pot. «o środkach komunikacji publicznej: odjechać, zanim ktoś zdąży wsiąść»
9. pot. «szybko skądś wyjść»
uciec sięuciekać się
1. «posłużyć się czymś dla osiągnięcia celu»
2. «zwrócić się do kogoś w celu uzyskania pomocy, opieki»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego