udziwniony

Wielki słownik ortograficzny PWN*

udziw•niony; -w•nieni
udziw•nić -nię, -nią; -nij•cie
udziw•nienie; -w•nień

Słownik języka polskiego PWN*

udziwnićudziwniać «uczynić coś dziwnym i niezwykłym»
udziwnienie «element czegoś sprawiający, że coś staje się dziwne»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego