ufać

Wielki słownik ortograficzny PWN*

ufać ufam, ufają; ufaj•cie
Ufa Ufie, Ufę; przym.: ufijski

Słownik języka polskiego PWN*

ufać
1. «mieć przekonanie, że ktoś nie oszuka i nie zrobi niczego złego»
2. «być przekonanym, że czyjeś słowa, informacje itp. są prawdziwe»
3. «być przekonanym, że ktoś posiada jakieś umiejętności, zdolności itp. i potrafi je odpowiednio wykorzystać»
4. «mieć nadzieję lub być pewnym, że coś się stanie»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego