uległy

Wielki słownik ortograficzny PWN*

uległy; -gli; -glej•szy
ulec uleg•nę, uleg•niesz, uleg•ną; uleg•nij•cie; uległ; uległ•szy

Słownik języka polskiego PWN*

uległy «dający sobą kierować; też: właściwy takiej osobie»
• ulegle • uległość
ulec, ulegnąćulegać
1. «zostać pokonanym w grze, walce itp.»
2. «zgodzić się na coś wskutek czyichś próśb, nalegań, podporządkować się komuś lub czemuś»
3. «pozwolić sobą zawładnąć jakimś uczuciom»
4. «zmienić się lub zniszczeć w wyniku działania jakichś czynników»
5. «zgodzić się na współżycie płciowe»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego