unicestwiać

Wielki słownik ortograficzny PWN*

unicestwiać -am, -ają

Słownik języka polskiego PWN*

unicestwić — unicestwiać «spowodować, aby ktoś przestał istnieć, aby coś przestało istnieć»
unicestwić się — unicestwiać się «unicestwić samego siebie»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

unicestwiać
unicestwianie

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „unicestwiać” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „unicestwiać” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego