uspokojenie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
u•spokoić -koję, -koisz, -koją; -kój•cie
Słownik języka polskiego PWN*
uspokojenie «stan spokoju po ustąpieniu zdenerwowania, niepokoju itp.»
uspokoić — uspokajać
1. «skłonić kogoś do ciszy i spokoju»
2. «przywrócić komuś spokój, usuwając obawy, zdenerwowanie itp.»
uspokojony
1. «taki, który pozbył się niepokoju, zdenerwowania itp.»
2. «niczym niezakłócony, nieruchomy i cichy»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
