utrzymywać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
u•trzymywać -muję, -mują
Słownik języka polskiego PWN*
utrzymać — utrzymywać
1. «trzymając, nie upuścić»
2. «stać się elementem podtrzymującym coś»
3. «nie stracić nad kimś albo nad czymś panowania»
4. «sprawić, że ktoś pozostaje dłużej na jakimś miejscu, stanowisku»
5. «zapewnić komuś byt»
6. «pokryć koszty z czymś związane»
7. «zachować w stanie niezmienionym, należytym»
8. «zachować z kimś kontakt»
9. utrzymywać «uważać, sądzić»
10. «w działaniach militarnych: obronić, nie wycofać się skądś»
utrzymywać zob. utrzymać.
utrzymać się — utrzymywać się
1. «nie przewrócić się»
2. «pozostać na jakimś stanowisku»
3. «pozostać aktualnym lub zachować pierwotną postać»
4. «czerpać skądś środki do życia»
5. «w działaniach militarnych: nie poddać się»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
Synonimy
Zagraj z nami!
