volksdeutsch
Słownik języka polskiego PWN*
folksdojcz, volksdeutsch [wym. folksdojcz] «w okresie okupacji hitlerowskiej: osoba wpisana na listę osób pochodzenia niemieckiego, mających przywileje w stosunku do ludności polskiej»
• folksdojczka, volksdeutschka
• folksdojczka, volksdeutschka
volksdeutsch zob. folksdojcz.