węgiel

Wielki słownik ortograficzny PWN*

węgiel -gla; -gle, -gli
węgiel (pierwiastek chem.; symbol: C) -gla

Słownik języka polskiego PWN*

węgiel
1. «czarna lub brązowa skała, powstała w dawnych epokach geologicznych z obumarłych części roślin»
2. «bryłka takiej skały»
3. «pierwiastek chemiczny będący niemetalem, tworzący liczne związki, z których zbudowane są wszystkie organizmy żywe występujące na Ziemi»
4. «miękka pałeczka z węgla drzewnego, służąca do rysowania na papierze; też: rysunek zrobiony taką pałeczką»

• węglowy
biały węgiel «woda wodospadu wykorzystywana jako źródło energii w elektrowni wodnej»
uwodorniać węgiel «poddawać węgiel kopalny działaniu wodoru w wysokiej temperaturze i pod wysokim ciśnieniem w obecności katalizatorów w celu uzyskania benzyny, olejów i produktów gazowych»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego