włóczęga

Wielki słownik ortograficzny PWN*

włóczęga (człowiek) -ędze, -ęgę; te -ęgi, ci -ędzy, -ęg (a. -ęgów – o grupie obejmującej mężczyzn)
włóczęga (wędrówka) -ędze, -ęgę; -ęg

Słownik języka polskiego PWN*

włóczęga
1. «człowiek włóczący się po świecie, niemający stałego miejsca pobytu»
2. «wędrówka bez określonego celu»

• włóczęgowski • włóczęgostwo

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

włóczęga

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „włóczęga” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „włóczęga” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego