wabić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wabić wabię, wabią; wab, wab•cie
wab (łow.) -bia
wabienie

Słownik języka polskiego PWN*

wabić
1. «działać przyciągająco»
2. «przynęcać zwierzęta»
3. «o zwierzętach: przyzywać drugie zwierzę, wydając charakterystyczny głos lub wydzielając charakterystyczny zapach»
4. «nazywać zwierzę nadanym mu imieniem; też: przywoływać zwierzę jego imieniem»
wabić się
1. «o zwierzętach: przywoływać się wzajemnie»
2. «o oswojonym zwierzęciu: nazywać się»
wab «wabienie zwierzyny łownej podczas polowania przez naśladowanie głosów zwierząt lub przez wystawienie żywego albo wypchanego ptaka»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

wabić
wab
wabienie

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „wabić” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „wabić” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „wabić” w Encyklopedii PWN

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego