warkotać

Wielki słownik ortograficzny PWN*

war•kotać -ocze a. -oce, -oczą a. -ocą
war•kocz -cza; -cze, -czy: warkocz dziewczyny, ale: Warkocz Bereniki (gwiazdozbiór)

Słownik języka polskiego PWN*

warkotać «o maszynach, silnikach itp.: wydawać warkot»
warkocz
1. «splot z trzech pasm długich włosów»
2. «coś, co przypomina taki splot»
3. «o czymś długim, wiszącym lub ciągnącym się za czymś»

• warkoczyk

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego