wańka

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wań•ka (pot.) -ń•ce, -ń•kę; -ń•ków a. wania
wań•ka-wstań•ka (pot.) wań•ce-wstań•ce, wań•kę-wstań•kę; waniek-wstaniek

Słownik języka polskiego PWN*

wania, wańka pot. «o przyjeżdżającym do Polski Rosjaninie, Białorusinie, Ukraińcu, zwłaszcza zajmującym się drobnym handlem»
wańka zob. wania.
wańka-wstańka pot. «lalka rosyjska o wypukłej i obciążonej podstawie, dzięki której po wychyleniu sama powraca do pionu»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego