welwiczja

Wielki słownik ortograficzny PWN*

welwiczja -czji, -czję; -czji a. welwiczia

Słownik języka polskiego PWN*

welwiczja, welwiczia «roślina o niskim, grubym pniu, z którego wyrastają dwa wielkie, skórzaste liście, rosnąca na pustyni w Afryce»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego