wiatrak
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wiatrak -ka, -kiem; -ki, -ków
kraj wiatraków (= Holandia) kraju wiatraków
Słownik języka polskiego PWN*
wiatrak
1. «budowla ze skrzydłami poruszanymi siłą wiatru, napędzającymi wał, na którym są osadzone urządzenia do mielenia ziarna, pompowania wody lub wytwarzania energii elektrycznej»
2. «wentylator zaopatrzony w obracające się skrzydła»
wiatrak holenderski «wiatrak mający murowany, nieruchomy korpus i ruchomą, obracaną przy nastawianiu na kierunek wiatru głowicę ze skrzydłami»
wiatrak kozłowy «wiatrak obracający się w całości przy nastawianiu na kierunek wiatru»