wieńczyć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wień•czyć -ń•czę, -ń•czą; -ńcz•cie
Słownik języka polskiego PWN*
wieńczyć
1. «nakładać wieniec na głowę»
2. «stanowić zakończenie budowli»
3. «być ostatnią i najważniejszą częścią czyichś działań lub ich pomyślnym skutkiem»
4. «znajdować się na czyjejś głowie»