wieczernik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Wieczer•nik (bibl. miejsce ostatniej wieczerzy) -ka, -kiem, ale: wieczernik (uczta)
wieczer•nik (daw. wieczerza; miejsce jej spożywania) -ka, -kiem; -ków
Słownik języka polskiego PWN*
wieczernik
1. Wieczernik «według wierzeń chrześcijańskich: pomieszczenie, w którym Chrystus z apostołami spożyli Ostatnią Wieczerzę»
2. daw. «wieczerza»
3. daw. «pomieszczenie, w którym spożywa się wieczerzę»
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
