wieko

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wieko -ka, -kiem; wiek
wiek (długość życia) -ku, -kiem
wiek (stulecie; skrót: w.) -ku, -kiem; -ków

Słownik języka polskiego PWN*

wieko «wierzchnia część skrzyni, kufra itp. zamykająca je od góry, zdejmowana lub na zawiasach»
• wieczko
wiek
1. «długość życia człowieka od urodzenia do danej chwili; też: długość życia rośliny lub zwierzęcia lub czas istnienia czegoś»
2. «okres stu lat»
3. «długi, dłużący się okres»
4. «okres wyróżniający się czymś znamiennym»
choroby wieku «schorzenia właściwe ludziom w określonym wieku»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego