wieszczka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wieszcz•ka -cz•ce, -cz•kę; -czek
wieszczek (wróżbita) -cz•ka, -cz•kiem; -cz•kowie, -cz•ków
wieszczek (ptak) -cz•ka, -cz•kiem; -cz•ki, -cz•ków
Słownik języka polskiego PWN*
wieszczka
1. daw. «w baśniach ludowych, w bajkach: czarodziejka, wróżka»
2. daw. «kobieta umiejąca przepowiadać przyszłość»
wieszczek
1. «ptak o czarnym upierzeniu i żółtym dziobie, żyjący w górach Eurazji i Afryki»
2. zob. wieszczbiarz.
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
