wpieprzyć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wpieprzyć (pot.) -przę, -przą; -prz, -prz•cie
wpieprz (pot.) ndm

Słownik języka polskiego PWN*

wpieprzyćwpieprzać
1. posp. «zjeść coś»
2. posp. «umieścić coś gdzieś»
3. posp. «nakłonić kogoś do przyjęcia lub kupna czegoś wbrew jego woli»
4. posp. «przyczynić się do stworzenia komuś trudnej sytuacji»
5. posp. «pobić kogoś»
6. posp. «wywołać w kimś gniew, złość»
7. posp. «umieścić kogoś w jakimś miejscu wbrew jego woli»
wpieprzyć sięwpieprzać się
1. posp. «wtrącić się w czyjeś sprawy»
2. posp. «wtrącić się w czyjąś rozmowę»
3. posp. «zderzyć się z czymś»
4. posp. «wejść gdzieś bez czyjejś zgody»
5. posp. «znaleźć się w trudnej sytuacji na skutek podjęcia złej decyzji»
wpieprz posp. «pobicie»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego