wrąbać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wrąbać się -bię się, -bią się; wrąb się, wrąb•cie się
wrąb wrębu, wrębie; wręby, wrębów
Słownik języka polskiego PWN*
wrąbać się — wrąbywać się
1. «rąbiąc, dostać się w głąb czegoś»
2. pot. «znaleźć się w kłopotliwej sytuacji, często z własnej winy»
3. pot. «uderzywszy w coś, zaryć się»
wrąb
• wrąbek
1. «wgłębienie lub wcięcie w jakimś przedmiocie»
2. «wąska szczelina wykonana w skale, ułatwiająca odstrzelenie kopaliny»
3. «brzeg czegoś, zwłaszcza naczynia»
• wrąbek
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
