wrąbanie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wrąb wrębu, wrębie; wręby, wrębów
wrąbać się -bię się, -bią się; wrąb się, wrąb•cie się

Słownik języka polskiego PWN*

wrąb
1. «wgłębienie lub wcięcie w jakimś przedmiocie»
2. «wąska szczelina wykonana w skale, ułatwiająca odstrzelenie kopaliny»
3. «brzeg czegoś, zwłaszcza naczynia»

• wrąbek
wrąbaćwrąbywać
1. pot. «zjeść coś szybko i z apetytem»
2. pot. «pobić kogoś»
wrąbać sięwrąbywać się
1. «rąbiąc, dostać się w głąb czegoś»
2. pot. «znaleźć się w kłopotliwej sytuacji, często z własnej winy»
3. pot. «uderzywszy w coś, zaryć się»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego