wspornik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wspor•nik -ka, -kiem; -ki, -ków
Słownik języka polskiego PWN*
wspornik
• wspornikowy
1. «element architektoniczny podtrzymujący żebra sklepienia, balkony, rzeźby itp.»
2. «konstrukcja wspierająca w różnych maszynach i urządzeniach»
• wspornikowy
