wyciąganie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wyciągać -am, -ają
Słownik języka polskiego PWN*
wyciągnąć — wyciągać
1. «ciągnąc, wyjąć coś»
2. «wyprostować, wysunąć przed siebie»
3. «rozciągnąć coś elastycznego wzdłuż lub wszerz»
4. «nakłonić lub zmusić kogoś do wyjścia skądś, do udania się gdzieś z kimś»
5. «nakłonić kogoś do rozmowy na jakiś temat»
6. «uzyskać od kogoś jakieś informacje podstępem lub siłą»
7. «wydobyć kogoś z kłopotów»
8. pot. «wyłudzić od kogoś pieniądze»
9. «uzyskać z czegoś jakąś korzyść, dochód»
10. «poprowadzić pojazd z maksymalną szybkością; też o pojeździe: osiągnąć maksymalną szybkość»
11. «zaśpiewać wysokie tony czysto»
12. «przypomnieć dawne sprawy»
13. «wciągając, usunąć coś z czegoś, pochłonąć coś»
14. «obrysować czymś kontury rysunku wykonanego ołówkiem»
spadochronik pilotowy, wyciągający «część spadochronu przeznaczona do szybkiego wyciągnięcia czaszy spadochronu z pokrowca»
wyciągnąć się — wyciągać się
1. «zostać wysuniętym w kierunku kogoś lub czegoś»
2. «rozciągnąć się wzdłuż lub wszerz»
3. «stać się dłuższym»
4. «położyć się w pozycji wyprostowanej, rozłożyć się na czymś wygodnie»
5. pot. «urosnąć»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
