wykluczenie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wy•kluczony; -czeni
wy•kluczyć -czę, -czą; -cz•cie
Słownik języka polskiego PWN*
wykluczony «absolutnie niemożliwy»
wykluczyć — wykluczać
1. «wyłączyć kogoś, coś z jakiejś grupy»
2. «stać się przyczyną usunięcia kogoś skądś»
3. «nie dopuścić do zaistnienia czegoś»
wykluczyć się — wykluczać się «wykluczyć siebie wzajemnie»