wyobcowany
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wyob•cowany; -ni
wyob•cować się -cuję się, -cują się
Słownik języka polskiego PWN*
wyobcować — wyobcowywać «odizolować kogoś od jakiejś społeczności, uznając go za innego niż wszyscy»
wyobcowanie «stan kogoś, kto jest wyobcowany»
wyobcować się — wyobcowywać się «odizolować się od jakiejś społeczności, stając się innym niż wszyscy»