wypaczenie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wypaczenie; -czeń
wypaczyć -czę, -czą; -cz•cie
Słownik języka polskiego PWN*
wypaczenie «nieprawidłowy proces lub zjawisko zniekształcające funkcjonowanie czegoś»
wypaczyć — wypaczać
1. «spowodować wygięcie, zniekształcenie czegoś»
2. «przedstawić coś niezgodnie z rzeczywistością»
3. «zdeformować czyjś charakter»
wypaczyć się — wypaczać się
1. «ulec wygięciu, zniekształceniu»
2. «ulec destrukcji, niekorzystnym zmianom»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
