zaburczeć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
zabur•czeć -r•czę, -r•czą; -rcz•cie; -r•czał, -r•czeli
Słownik języka polskiego PWN*
zaburczeć
1. «o brzuchu, jelitach: wydać charakterystyczny dźwięk»
2. «powiedzieć coś cicho i niewyraźnie»
3. «wydać niski i terkotliwy dźwięk»
Korpus Języka Polskiego PWN
Zagraj z nami!
