zacięcie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

zacięcie; -ęć
zacięcie (nieustępliwie)
zaciąć za•tnę, za•tniesz, za•tną; za•tnij•cie; -ciął, -cięła, -cięli; -ciąwszy; -cięty

Słownik języka polskiego PWN*

zacięty
1. «taki, który upiera się przy swoich poglądach»
2. «prowadzony z uporem lub determinacją»

• zacięcie• zaciętość
zacięcie
1. «wgłębienie zrobione ostrym narzędziem»
2. «wrodzone zamiłowanie i talent do czegoś»
3. «zaangażowanie, talent lub upór, z jakim ktoś coś robi»
4. «mimowolna przerwa w mówieniu spowodowana wadą wymowy, tremą lub niemożnością znalezienia właściwego słowa»
5. «przerwa w funkcjonowaniu czegoś»
zaciąćzacinać
1. «skaleczyć kogoś czymś ostrym»
2. zacinać «o śniegu, deszczu: padać z ukosa»
3. «zrobić na czymś cięcie»
4. «zacisnąć wargi lub zęby, aby opanować ból lub gniew»
5. daw. «zastrugać»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego