zadęcie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

zadęcie; -ęć
zadąć za•dmę, za•dmiesz, za•dmą; za•dmij•cie; -dął, -dęła, -dęli; -dąwszy

Słownik języka polskiego PWN*

zadęcie pot. «nadmierne i sztuczne podnoszenie znaczenia lub rangi kogoś lub czegoś»
zadąćzadymać
1. «o wietrze: silnie powiać»
2. «o śniegu, kurzu, piasku: zasypać coś w czasie wichury»
3. «zagrać na instrumencie dętym»
4. «o instrumencie dętym: wydać dźwięk»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego