zadręczać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
za•dręczać -am, -ają
Słownik języka polskiego PWN*
zadręczyć — zadręczać
1. «swoim zachowaniem doprowadzić kogoś do utraty sił i wytrzymałości psychicznej»
2. zadręczać «o myślach, objawach, złych snach itp.: męczyć, nie dając spokoju»
3. «doprowadzić do śmierci, torturując»
zadręczyć się — zadręczać się «martwiąc się czymś, doprowadzić się do utraty siły i wytrzymałości psychicznej»
