zaledwie
Słownik języka polskiego PWN*
zaledwie I
1. «partykuła komunikująca, że czegoś jest bardzo mało i że mówiący liczył na większą ilość danej rzeczy lub na wyższy stopień nasilenia cechy, np. Był zaledwie przeciętnym uczniem.»
2. «partykuła komunikująca, że do lub od danego momentu upłynęło mniej czasu, niż można się było spodziewać, np. Dochodziła zaledwie siódma.»
zaledwie II «spójnik łączący zdania, informujący, że zdarzenie, o którym mowa w zdaniu ze spójnikiem, miało miejsce niewiele wcześniej niż zdarzenie charakteryzowane w drugim zdaniu, np. Zaledwie skończyła szkołę, zaczęła pracować w banku.»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
