zaparcie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
zaparty «taki, który nie chce ustąpić»
zaprzeć — zapierać II
1. «zatrzymać oddech»
2. «oprzeć coś o coś i silnie nacisnąć»
3. «podpierając czymś, zablokować drzwi, furtkę, bramę itp.»