zapowietrzony
Wielki słownik ortograficzny PWN*
zapowietrzony; -rzeni
zapowietrzyć -trzę, -trzą; -trz, -trz•cie
Słownik języka polskiego PWN*
zapowietrzony daw. «człowiek chory zakaźnie»
zapowietrzyć — zapowietrzać «dopuścić do przedostania się powietrza tam, gdzie nie powinno go być»
zapowietrzyć się — zapowietrzać się
1. «wypełnić się niepotrzebnie powietrzem»
2. «nie móc przez chwilę powiedzieć ani słowa ze zdziwienia, zaskoczenia itp.»